İhracatta sürdürülebilir büyüme için ortak akıl kural

Türkiye Besin ve içecek Sanayi Dernekleri Federasyonu Başkanı Demir ŞARMAN

Gıda endüstrimiz, dış ticaret fazlası veren dallardan biri olarak Türkiye iktisadının hem bugünü hem de yarını açısından stratejik pozisyonda yer alıyor. Lakin bu potan­siyelin daha aktif bir şekil­de kıymetlendirilmesi, sürdü­rülebilir üretim modelleri­nin benimsenmesi ve ihracat odaklı stratejilerin hayata geçirilmesiyle mümkün.

Küresel rekabete uyumlu bir dal yapımız var

Ekonomimizin lokomotif dallarından biri olan besin ve içecek sanayi hem ülke içi arz güvenliğine hem de dış ticaret istikrarına katkısıy­la stratejik pozisyonda. 2024 yılında yaklaşık 27,7 milyar dolar besin ihracatıyla sektö­rümüz, ülkemizin toplam ta­rım ve besin ihracatında iti­ci güç olmayı sürdürdü. Bu güçlü performans, sırf üretim kapasitemizin değil, birebir vakitte global reka­betteki ahenk yeteneğimizin de bir göstergesi. Lakin kü­resel ölçekte artan sürdürü­lebilirlik beklentileri, besin ihracatımızın geleceğine da­ir yeni bir bakış açısını zo­runlu kılıyor.

Gıda ve içecek endüstrimiz, ziraî hammaddenin kat­ma kıymetli esere dönüşü­münü sağlayarak, ihracat­ta sırf ölçü anlamın­da değil, nitelik bakımından da bir sıçrama meydana ge­tiriyor. Bu tarafıyla, sanayi­leşmiş tarım modelinin ba­şarısı olarak değerlendiri­lebilecek kesimimiz, birebir vakitte yüz binlerce bireye istihdam sağlayan ve birçok alt dalı içinde barındıran bir yapıya sahip. Dolayısıy­la besin ihracatının artırılma­sı, sadece dış ticaret fazla­sı vermesiyle değil, birebir za­manda kırsal kalkınmanın desteklenmesi ve tarım-sa­nayi entegrasyonunun güçlendirilmesi açısından da kritik kıymette.

Bugün global pazarlarda başarılı olmak, yalnızca kali­teli üretimle mümkün değil. Günümüzde sürdürülebilir­lik, izlenebilirlik ve dijital­leşme üzere alanlarda sağla­nacak dönüşüm, önümüzde­ki devrin rekabetçiliğini de belirleyecek. Avrupa Yeşil Mutabakatı, hudutta karbon düzenlemeleri ve sürdürüle­bilir tedarik zinciri talepleri; besin ihracatçılarımızın da iş modelinde stratejik planla­maları mecburî kılıyor.

Özellikle global anlam­da yaşanan pandemi sonra­sı değişen tüketici beklenti­leri, dünya nizamında kimi değişikliklere sebep oldu. Sağlıklı, emniyetli ve etraf dostu eserlere olan talep art­tı. Türkiye bu noktada önem­li avantajlara sahip. Fakat bu avantajları da kalıcı rekabet üstünlüğüne dönüştürmek için yapılması gerekenler var. Ziraî üretimin plan­lanması, girdi maliyetlerinin düşürülmesi, lojistik altyapı­sının güçlendirilmesi ve ih­racat takviyelerinin daha bü­tüncül hale getirilmesi üzere alanlarda yapılacak strate­jik yatırımlar, ihracat artışı­nı yapısal bir büyümeye dö­nüştürür.

İhracat tıpkı vakitte marka ve itimat satmaktır

Ayrıca ihracat sadece eser satmak değil, birebir za­manda marka ve inanç sat­maktır. Bu manada Türk besin bölümü, son yıllarda birçok pazarda değerli bir tanınır­lık kazandı. Bu avantajın de­vamı için ihracatçılarımızın Ar-Ge, inovasyon ve ulusla­rarası standartlara ahenk üzere bahislerde daha fazla destek­lenmesi gerekiyor.

Geldiğimiz noktada, gı­da endüstrimizin ihracat gücü; sadece üretim ve satış kapa­sitesinin değil, birebir vakitte global normlara ahenk sağ­layabilme esnekliğinin bir sonucu. Fakat global reka­betin taraf değiştirdiği bu yeni çağda, geçmiş başarılarımı­zı geleceğe taşıyabilmek için birlikte hareket etmeli, bilgi­ye ve bilime dayalı politika­larla ihracatın yapısal temel­lerini güçlendirmeliyiz. So­nuç olarak, besin ihracatında sürdürülebilir büyüme lakin bütüncül, uzun vadeli ve kap­sayıcı bir vizyonla mümkün.